NIE JESTEŚ SKAZANA NA HALUKSY.
Znikną bez operacji po 45 dniach!

Oto 2 różne historie, matki i córki, z tym samym szczęśliwym zakończeniem dzięki KOREKTOROM FIZJOKINETYCZNYM.

// Agata Sawicka // przeczytało 4,5k osób

Ten artykuł przeczytasz w 5 min

Pani Alina z córką Mają. Obie pozbyły się haluksów!

Żałuję operacji na haluksy

Alina (64 l.)

„Może mi ktoś nie uwierzy, ale te swoje haluksy to dopiero na emeryturze zobaczyłam. To znaczy one były, pobolewały, w szpilkach chodzić nie mogłam, ale człowiek miał tyle roboty na co dzień, że uwagi nie zwracał. Jak się rozwiodłam i sama zostałam, córka miała 11 lat, a syn dopiero do szkoły szedł. Swój biznes prowadziłam, miałam sklep z takimi luksusowymi ubraniami i torebkami dla kobiet, z Włoch to sprowadzałam. Jak się prowadzi sklep z luksusowymi ciuchami, to samemu też trzeba ładnie wyglądać. Więc całe dnie byłam w szpilkach.

Zupełnie nie wiem, kiedy mi te haluksy wyszły

Pamiętam tylko, że coraz trudniej mi było w tych szpilkach wytrzymać. Jak wieczorem wracałam do domu i buty zdejmowałam, to stopy miałam całe obolałe i czerwone. Po jakimś czasie to już tych szpilek nawet założyć nie mogłam. Musiałam paradować w za dużych butach na płaskim obcasie, bo inaczej bym nie wystała. Tak się latami męczyłam. Wiedziałam, że można operację na haluksy zrobić, ale ja nie mogłam sobie pozwolić nawet na dzień urlopu! Tak naprawdę dopiero po 60-tce zaczęłam o sobie myśleć. Dzieci były już od dawna na swoim. Syn przejął mój biznes, a córka z mężem wyjechała do Holandii. Byłam na emeryturze, trochę oszczędności miałam, chciałam wreszcie pożyć. No i wtedy okazało się, że te moje haluksy były już tak duże, tak bolały, że miałam problem z chodzeniem! Ledwo chodziłam nawet w jakichś rozchodzonych, za dużych adidasach. Pamiętam, jak pojechałam z koleżanką na jednodniową wycieczkę autokarem. Może z godzinę dałam radę chodzić, a potem musiałam wrócić do autokaru. I taką miałam wycieczkę! Wszyscy zwiedzali, a ja w autokarze czekałam, aż wrócą!

Wtedy zrozumiałam, że się bez tej operacji nie obejdzie, jak chcę jeszcze normalnie żyć i chodzić. Zresztą lekarze potwierdzili, że z takimi haluksami jak moje, tak dużymi, to nic innego na pewno nie pomoże. Miałam pieniądze odłożone, to postanowiłam sobie prywatnie tę operację zrobić. Mnóstwo pieniędzy zapłaciłam. Pytali mnie, czy chcę najpierw na jedną stopę, a potem na drugą, ale chciałam mieć to za sobą i dwa jednocześnie usunąć. Nie wspominam dobrze tej operacji, mimo że lekarze byli bardzo mili i robili, co mogli. Musiałam wprowadzić się do syna i synowej na parę tygodni. Całe życie samodzielna byłam, biznes miałam, to nie lubię być na łasce nikogo, nawet własnych dzieci. Ale po operacji chodziłam w takich specjalnych butach ortopedycznych, bandażami poowijana, a stopy bolały jak diabli.

Operacja pomogła na krótko

Bez tabletek przeciwbólowych czasem wytrzymać nie mogłam. To wszystko trwało wiele tygodni, potem zdjęcie szwów, rehabilitacja, mnóstwo zaleceń od lekarzy. Nie pamiętam już nawet, ile miesięcy minęło, jak zaczęłam wreszcie normalnie funkcjonować i boleć przestało. Tak się cieszyłam, że mam już to za sobą! Mogłam normalnie chodzić, nawet do córki do Holandii poleciałam. Jak długo moja radość trwała? Może z 2 lata. Jak zauważyłam, że mi haluksy odrastają, to myślałam, że jakieś przewidzenia mam. No bo jak to? Po operacji?!

„Tak okropnie wyglądały moje stopy po operacji. Bardzo długo się to goiło i bolało jak diabli!”

Ale potem już nie było wątpliwości, bo one naprawdę odrosły! Były odrobinę mniejsze niż poprzednie, ale też duże. I tak samo pieruńsko bolały. Lekarze, którzy mnie wcześniej operowali, stwierdzili, że pewnie nie zastosowałam się do ich zaleceń. Ale ja się zastosowałam! Buty na małym obcasie założyłam tylko raz, na kilka godzin, na chrzciny wnuczki. W żadnych szpilkach już nie paradowałam! To powiedzieli mi, że „u niektórych tak bywa, że odrastają” i chcieli ze mną uzgodnić termin nowej operacji. O nie! Na kolejną operację już bym się nigdy nie zdecydowała! Zresztą po co? Znowu miałabym płacić i iść pod nóż, a one by i tak odrosły?! Myślałam, że już do końca życia będę przez te haluksy żyła niemal jak kaleka, ale… córka mnie uratowała! Ale to niech już ona sama opowie!”

„Te korektory uratowały i mnie, i moją mamę!”

Maja (36 l.)

„U mnie, podobnie jak u mojej mamy, też haluksy jakoś po 30-tce wyszły. Mama zawsze mówiła, że miała je od obcasów. Faktycznie, jak pamiętam mamę z okresu, gdy dzieckiem byłam, to zawsze była elegancka i zawsze w tych szpilkach. Tyle że ja całe życie wolę taki styl sportowy: dżinsy, adidasy. Szpilki miałam na nogach chyba tylko w swoją studniówkę i na własnym ślubie, ale też nie za wysokie! Szpilek nie nosiłam, a haluksy i tak mi wyszły. Może to dziedziczne, a może taka loteria: jednemu wyjdą, drugiemu nie. Przez haluksy miałam coraz większe problemy, żeby buty kupić. Nawet tenisówki czy adidasy. Jako tako chodziłam tylko w mocno rozchodzonym butach, czasem już tak

zniszczonych, że wstyd było przed ludźmi. I z roku na rok ten problem się pogłębiał, coraz bardziej mnie też stopy bolały. Pamiętam, jak poszłam na ślub koleżanki. Kupiłam sobie specjalnie buty. Na płaskim obcasie, no ale takie bardziej eleganckie. Myślałam, że jakoś się przemęczę. A gdzie tam! Z godzinę wytrzymałam, a potem musiałam moje stare, wychodzone tenisówki założyć. A miałam na sobie piękną czerwoną sukienkę, to jak ja wyglądałam? Jak wariatka! Ludzie się patrzyli. Pewnie zrobiłabym sobie operację, ale w tym czasie moja mama ją miała. Mieszkała u mojego brata, bo wiele tygodni chodzić nie mogła, a te haluksy i tak jej odrosły! Poza tym nie mogłam się powstrzymać i zobaczyłam w Internecie, jak taki zabieg wygląda. Krwawa miazga! Szukałam innych sposobów. Wypróbowałam chyba wszystko, co znalazłam w Internecie, sklepach i aptekach. Jakieś okłady, masaże, maści, moczyłam stopy w różnych dziwnych rzeczach… Do tego wypróbowałam chyba z kilkadziesiąt różnych opasek na stopy. Nic mi nie pomogło. Byłam załamana, ale mam chyba trochę szczęścia w życiu, bo teraz żadnych haluksów nie mam. I moja mama też nie. A jak to się stało?

Z haluksami rozprawili się holenderscy ortopedzi

Od wielu lat mieszkam z mężem w Holandii. No i właśnie w tym kraju jakieś pół roku temu wynaleźli korektory fizjokinetyczne na haluksy. Najpierw zobaczyłam je w jakimś programie w telewizji. Pokazywali je ortopedzi, którzy je wynaleźli. Opowiadali, jak działają i były zdjęcia kobiet i mężczyzn, którzy w ciągu kilku tygodni pozbyli się haluksów. A u niektórych wyglądały jeszcze gorzej niż u mojej mamy.

Holenderskie korektory fizjokinetyczne to najnowszej generacji system bezinwazyjnie cofający deformacje stóp. W ciągu średnio 1,5 miesiąca automatycznie i bezboleśnie likwidują haluksy bez względu na stopień ich zaawansowania.

• Bez problemu dopasujesz je do każdej stopy (męskiej i damskiej)
• Specjalne fizjomedyczne tworzywo wspomaga proces regeneracji
• Niezwykle wygodne (możesz w nich nawet spać).
• Likwidacja haluksów średnio w 20-45 dni!
• Wystarczy 5 godzin dziennie z korektorami

Potem czekałam, aż to się w sprzedaży pojawi. Pierwszego dnia, jak były w sklepie, od rana ustawiłam się w kolejce. Zresztą nie tylko ja. Byłam bardzo przejęta. Wiedziałam, że trzeba w nich co najmniej kilka godzin dziennie chodzić. Zastanawiałam się, czy nie będą za twarde, skoro to ma kość naprostować i ortopedzi wymyślili. A tu niespodzianka! Miękkie, przyjemne w dotyku! Chodziłam w nich całe dnie, nawet spałam, tylko do mycia zdejmowałam. Przez pierwszych kilka dni nic się nie działo, ale potem boleć i szczypać przestało. A potem zauważyłam, że haluksy robią się mniejsze! To wszystko trwało u mnie jakieś 1,5 miesiąca.

Haluksy po prostu zniknęły!

A nic więcej nie musiałam robić. Mam wreszcie ładne stopy, ale nie to jest najważniejsze – mogę wreszcie normalnie chodzić. Bez bólu i w takich butach, jakie chcę, choć do szpilek nadal nie mogę się przekonać.

Takie cuda zdziałały te holenderskie korektory!

Korektory fizjokinetyczne wysłałam też mojej mamie. Wiedziałam, że po nieudanej operacji nie uwierzy w to, że coś jej haluksy zlikwiduje, to jej powiedziałam, że to tylko na zmniejszenie bólu. Co się okazało? Do dziś się z tego z mamą śmiejemy! Mama nosiła ta korektory, faktycznie przestały ją stopy boleć, no ale nie spodziewała się zniknięcia haluksów. Jak nagle zobaczyła, że ich nie ma, to zamiast się ucieszyć, przestraszyła się i do lekarza poszła! Lekarz sam był zdziwiony, ale wtedy ja jej powiedziałam, na co tak naprawdę są te korektory. Wszystkim z mojej ojczyzny polecam ten holenderski wynalazek. Nie musicie już dłużej męczyć się z haluksami!”

Pozbędziesz się haluksów w 20-45 DNI

EFEKT GWARANTOWANY

Holenderskie korektory fizjokinetyczne można już zamówić w Polsce, a dla 100 pierwszych dzwoniących osób producent przygotował wyjątkową niespodziankę. Jeden korektor otrzymają

ZA DARMO!